- حداقل تعداد واژگان را رعایت کنید ( صد و پنجاه کلمه برای تسک یک و دویست و پنجاه کلمه برای تسک دو). کمتر از این تعداد نوشتن، بیش از چیزی که فکر میکنید از شما نمره کم میکند! لازم است بدانید، در صورت شک کردن، ممتحن تک تک واژگان را می‌شمارد.
- به “همه” سوال پاسخ دهید و به چیزی غیر از آن پاسخ ندهید.
- پاراگراف به پاراگراف جلو بروید و هرگز در ابتدای پاراگراف ها شماره گذاری یا ستاره یا خط فاصله گذاری نکنید.
- هر پاراگراف فقط “یک” ایده اصلی دارد که در آغاز ( یا پایان) پاراگراف در یک جمله ساده و کلی به نام topic sentence بیان شده است.
- سعی کنید در مقدمه و در ابتدای هر پاراگراف کاملاً روشن نمایید که چه میخواهید بگویید. اگزمینر نبایست با ایده های فی البداهه شما شوکه شود. این میتواند با sign posting یا blue prints محقق شود.
- در تسک یک آکادمیک، ندادن overview در پاراگراف آخر ( یا اول: فرقی نمیکند)، یعنی حداکثر نمره ۵٫۵ برای آن تسک. در تسک یک جنرال، clincher در پاراگراف آخر چنین اهمیتی ندارد و فقط “حس اختتام” است که باید به اگزمینر داده شود.
- برای رایتینگ خود، عنوان یا تیتر ننویسید! به هیچ وجه!
- “انواع متنوع و مختلف” ساختارهای گرامری و واژگان و کالو کیشن ها بسیار مهمتر و نمره آور تر از “دو یا سه” ساختار و لغت “بسیار پیچیده و کم کاربرد” برای شما نمره به ارمغان می آورند. تنوع در عین روشنی و سادگی!
- پس از نوشتن، حداقل دو دقیقه وقت صرف یافتن خطاهای احتمالی یا proof reading نمایید. با تمرین، سعی کنید همیشه حداقل دو تا سه دقیقه وقت اضافه بیاورید که صرف این کار بی نهایت مهم شود.
- حفظی و کلیشه‌ای ننویسید. این کار در رایتینگ خودکشی است. با تمرین خلاقیت خود را افزایش دهید و اورژینال باشید.
