اطلاعاتی جامع درباره کشور آلمان

نام رسمی آن جمهوری فدرال آلمان است. پس از جنگ جهانی دوم که آلمان آغازگر آن بود، این کشور به دو بخش آلمان غربی و آلمان شرقی تقسیم شد و دیوار برلین شهر برلین را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم کرد. آلمان، از سال ۱۹۸۹، پس از فروپاشی دیوار برلین، در تلاش است با توسعه اقتصادی روزافزون، گذشته‌ها را جبران کند. جمهوری فدرال آلمان یکی از اعضای سازمان ملل متحد، ناتو، کشورهای گروه هشت و گروه ۵+۱ بوده و از بنیانگذاران اتحادیه اروپا است. اعلامیه جهانی حقوق بشر، رکن جدایی ناپذیر قانون اساسی آلمان است. ماده ۲۰ قانون اساسی نظام سیاسی، آلمان را با مشخصه‌های دموکراتیک بودن، اجتماعی بودن، مبتنی بر قانون بودن و فدرال بودن معرفی می‌کند.

آب و هوای آلمان

آلمان در منطقه بادهای معتدل و خنک غربی میان اقیانوس اطلس و آب و هوای قاره‌ای در شرق قرار گرفته است. دامنه تغییر دما در آن اندک است. ریزش باران در تمام فصول ادامه دارد. میانگین درجه حرارت در زمستان بین ۵/۱ درجه سانتی‌گراد در مناطق پست و منهای شش درجه در مناطق کوهستانی در نوسان است. میانگین دما در ماه ژوئیه بین ۱۸ درجه سانتی‌گراد در مناطق پست و ۲۰ درجه سانتی‌گراد در دره های محفوظ جنوب است. دشت‌های پست اطراف راین با آب و هوایی ملایم، بایرن علیا با گاه‌گداری بادهای خشک و گرم از سمت جنوب، کوه‌های آلپ و منطقه هارتس با بادهای تند، تابستان‌هایی خنک و زمستان‌هایی پر برف از این قاعده تبعیت نمی‌کنند. این مناطق دارای آب و هوایی ویژه هستند.

جغرافیای آلمان

کشور آلمان از شمال با دریای شمالی، دریای بالتیک و دانمارک، از شرق با لهستان و جمهوری چک، از جنوب با اتریش و سوئیس و از غرب با فرانسه، لوکزامبورگ و هلند هم مرز است. در جلگه ی شمال آلمان (منطقه ای پوشیده از مزارع حاصلخیز و شنزارها) رودهای الب و وزر و شاخه های آن ها جاری است. در غرب، این جلگه به زمین های پست شمال راین می پیوندد. ردیفی از فلات های متشکل از سنگ های سخت از شرق تا غرب کشور امتداد دارد. رود راین لند، تاونوس و وستراولد در هسن است و تا کوه های هارتس و ارتس در تورینگن امتداد دارد. رود راین در دره تنگ و عمیقی از میان فلات های مرکزی می گذرد. در جنوب آلمان جنگل سیاه (شوارتز والد)، دره راین را از دره های حاصلخیز و صخره های سوابیا (شوابن) جدا می سازد. لبه جنگلی ارتفاعات بوهم در مرز جمهوری چک قرار دارد، در حالی که کوه های آلپ در بایرن (باواریا) مرز اتریش را تشکیل می دهد. بلندترین نقطه آلمان قله ی تسوگ اشپیتزه با ۲۹۶۳ متر ارتفاع است.

پول و اقتصاد آلمان

آلمان بزرگترین اقتصاد اروپا را داراست و پس از آمریکا و ژاپن سومین قدرت صنعتی جهان است. از نظر درآمد سرانه رتبه پنجم در جهان را داراست. رشد اقتصادی آلمان در سال ۲۰۰۷ برابر ۲٫۴ بوده است. آلمان با صادرات ۱٫۳۳ میلیارد دلاری خود، جزو بزرگترین صادر کنندگان جهان است. بیشتر تولیدات آلمان تولیدات مهندسی به ویژه صنایع الکتریکی، مکانیکی، خودروسازی، مواد شیمیایی، منسوجات، هوا فضا، غذایی و وسایل نقلیه است. صنایع سنگین و مهندسی در منطقه روهر، شیمیایی در شهرهای کنار رود راین و وسایل نقلیه موتوری در مراکز بزرگ ایالتی مانند اشتوتگارت تمرکز دارند. در سال ۲۰۰۲ میلادی آلمان پنجمین مصرف کننده انرژی در جهان بود. در همین سال آلمان بزرگترین مصرف کننده ی الکتریسیته در میان کشورهای اروپایی بود. در همین سال دولتمردان آلمان تامین نیمی از انرژی های مصرفی کشور ازانرژی‌های تجدیدپذیر را در دستور کار خود قرار دادند. آلمان هم اکنون در ساخت و به کار گیری توربین های بادی و استفاده از انرژی خورشیدی در جهان پیشرو می‌باشد. از بین ۵۰۰ شرکت بزرگ دنیا از لحاظ سرمایه، ۳۷ شرکت در آلمان قرار دارند. ده شرکت برتر به ترتیب دایملر، فولکس واگن، آلیانتس (سودده ترین)، زیمنس، دویچه بانک (دوم در سوددهی)، اآن، دویچه پست، دویچه تله کام، مترو و basf هستند. در این میان بیشترین تعداد کارمند برای دویچه پست و بوش است. از برندهای معروف آلمان می‌توان به مرسدس بنز، ب ام و، آدیداس، پورشه، فولکس واگن و نیوآ اشاره کرد. آلمان به جز ذغال سنگ و معادن نسبتا کوچک سنگ آهن، بوکسیت، سنگ مس، نیکل، قلع، نقره، پتاس و نمک، ذخایر طبیعی نسبتا کمی دارد و شدیدا به واردات مواد اولیه متکی است. بانک داری و امور مالی از منابع مهم درآمد ارز خارجی است، و شهر فرانکفورت یکی از مراکز اصلی امور مالی و تجاری در جهان است.

فرهنگ مردم آلمان

آلمانی ها هم مانند هر ملتی، آدابی دارند که با آن آداب، رفتارشان معنی پیدا می کند. برای آن که در آلمان راحت تر باشید، چند توصیه برای شما داریم: چنان چه در رستوران برای صرف غذا می روید، اگر آرنج های خود را روی میز قرار دهید، دور از ادب است و در رستوران نباید موقع غذا خوردن از مچ دست بیشتر روی میز قرار گیرد و موقع غذا خوردن باید چنگال غذا خوری را تا اتمام غذا به دست داشته باشید و هرگز نباید چنگال در دست راست قرار گیرد. انعام دادن در رستوران ها از آداب مردم آلمان است و معمولا برای این کار پانزده درصد از بهای غذا را به پیشخدمت می دهند. برای پرداخت بهای رستوران در بسیاری از رستوران ها می توانید از کارت های اعتباری بین المللی یا کارت بانک های آلمانی نیز استفاده کنید. پرداخت نقدی هم که موجب خوشنودی صاحب رستوران است. آلمان ها معمولا در روزهای یکشنبه (که تعطیل هستند) به جای صبحانه و ناهار وعده غذایی به نام برانش می خورند که از ساعت یازده تا دو بعد از ظهر در هتل ها سرو می شود. این وعده غذایی بسیار خوشمزه است. در کشورهای اروپایی، حمل و نقل با تاکسی بسیار گران است. خیلی از مسیرها را اگر به جای تاکسی با اتوبوس یا مترو طی کنید، به نفع شما است. با پرداختن یک چهارم بهای تاکسی می توان از وسایل دیگر برای جابه جایی استفاده کرد. در فرودگاه و ایستگاه های مترو نیز می توانید، نقشه کامل و زمان حرکت اتوبوس ها و مترو را بخرید. بعد که اتوبوس و مترو را در همان زمان مشخص دیدید حالا نوبت شماست که با تعجب به دور و بر خود نگاه کنید. معمولا بلیت مترو را چک نمی کنند، اما اگر مامور مترو از کسی بلیت بخواهد و نداشته باشد، جریمه اش تا سی برابر بهای خود بلیت است. پس بهتر است که زرنگ بازی در نیاورد. اگر تا نیمه شب در خیابان ماندید، آن وقت مجبور هستید که از تاکسی استفاده کنید. برای پرداخت هم راننده از شما همان بهایی را می گیرد که روی تاکسی مترش نوشته شده است. نگران کلاه رفتن به سرتان نباشید. آلمان ها هنوز هم از رفتارهای هیتلر که باعث به خاک و خون کشیده شدن اروپا شد، خجالت می کشند و برای همین زیاد دوست ندارند که از آن دوران صحبتی بکنند. اگر هم گردشگری از سر شوخی بخواهد چیزی (مثلا هایل هیتلری) به آن ها بگوید می رنجند. شوخی هیتلری هم که جای خودش را دارد. پرسیدن این که شما اهل کجا هستید هم از آن دست سوال هایی است که آن ها را ناراحت می کند. آلمان ها آن قدر از نقش خود در تاریخ جهان ناراحت هستند که مردم عادی این کشور، دسته هایی را ترتیب داده اند که در صورت تعرض نئونازی ها به خارجی ها از خارجی ها دفاع کنند و البته به خارجی ها توصیه اکید دارند که اصلا در محوطه هایی که امکان دارد، نئونازی ها حضور داشته باشند، رفت و آمد نکنند. یکی از این مکان ها، محله های شرق برلین است. در این محل خارجی ها را به عنوان سرسیاه می شناسند (به خاطر رنگ موهایشان) و در صورتی که ساعت ده شب به بعد در این محله ها حاضر شوند، با خطر جدی روبه رو می شوند. نئو نازی ها، لباس های مشکی به تن می کنند، موهایشان را به سر و شکل عجیبی در می آورند و چکمه به پا دارند. آلمان ها برخلاف فرانسویان، در صورتی که انگلیسی بدانند، حتما با شما انگلیسی حرف می زنند و در صورتی که شما هم این زبان را بدانید، جور دیگری به شما نگاه می کنند. لباس های تمیز و مرتب هم اثر مثبتی بر این مردم دارد. از نزدیک شدن به آدم ها ابا دارند. برای همین ماچ و بوسه موقع سلام و احوال پرسی را دوست ندارند و در صف های سینما، اتوبوس و غیره، فاصله را با نفر جلویی حفظ می کنند. این فاصله را همه حفظ می کنند و کسی خودش را بین شما و نفر جلویی جا نمی زند. اپرا و تئاتر خیلی گران است و البته تماشای این هنرها در اروپا برای خود کار قشنگی است. سینما ارزان است. حداکثر ۱۵ یورو بهای تماشای فیلم در آلمان است. سینماهای فرهنگی، اکشن و هالیوودی مخاطبان خودشان را دارند.

زبان مردم آلمان

آلمانی جزو گروه بزرگ زبان های هندواروپایی است و در حوزه زبان‌های ژرمنی قرار می‌گیرد. این زبان با دانمارکی، نروژی و سوئدی، هلندی و همچنین انگلیسی هم خانواده است. در آغاز قرون وسطی تعداد کثیری زبان‌های نوشتاری محلی وجود داشت. با گسترش ترجمه لوتر از انجیل، به تدریج یک زبان نوشتاری متحد که به طور عمده بر زبان دیوانی زاکس (مایسنر) استوار بود، جای خود را باز کرد. آلمانی استاندارد زبان اصلی نوشتار و گفتار در رسانه هاست. به این زبان در برخی مناطق با گویش محلی سخن می‌گویند. به لهجه سخن گفتن برخلاف برخی کشورها به عنوان نقصی در گفتار نگاه نمی‌شود و آن را یک جلوه از غنای فرهنگی می‌دانند. گویش های مشهور آلمان آلِه‌مانی (Alemannisch)، بادی (Badisch)، بایری (Bairisch)، فرانکی (Fränkisch)، هسی (Hessisch)، شوابی (Schwäbisch)، کلنی (Kölsch) و ساکسی (Sächsisch) هستند. اغلب از لهجه و تلفظ مردم آلمان می توان به منشا محلی آن ها پی برد. چنان چه مثلا یکی از اهالی مگلن‌بورگ و یک بایری هر کدام با لهجه خود با یکدیگر سخن بگویند، به سختی یکی سخن دیگری را خواهد فهمید. در ابتدا در سرزمین کنونی آلمان قبایل مختلفی مانند فرانک ها، زاکس ها، شواب ها و بایری ها زندگی می‌کردند. امروز این قبایل در هیبت اولیه خود دیگر وجود ندارند ولی سنت‌ها و لهجه هایشان در گروه های منطقه ای به حیات خود ادامه داده است. آلمانی استاندارد که به آن آلمانی برین یا فصیح (Hochdeutsch) می‌گویند، تقریبا بی هیچ لهجه‌ای در هانوفر و کاسل سخن گفته می‌شود. درس خوانده ها در آلمان شمالی به ندرت با لهجه حرف می‌زنند، ولی در آلمان جنوبی با لهجه سخن گفتن حتی در محافل دانشگاهی نیز رایج است. دو زبان دیگری که در آلمان علاوه بر آلمانی بیشترین رواج را به‌عنوان زبان مادری دارند، ترکی و روسی هستند. امروزه در اتریش، لیختن‌اشتاین، بخش بزرگی از سوییس، تیرول جنوبی (در شمال ایتالیا)، شلزویک شمالی (در دانمارک) و بخش‌هایی از بلژیک و لوکزامبورگ در امتداد مرز آلمان به زبان آلمانی تکلم می‌شود و زبان مادری به حساب می‌آید. هم چنین اقلیت‌های آلمانی در لهستان، رومانی، منطقه ی سودت جمهوری چک و در کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق، زبان آلمانی را حفظ کرده اند. آلمانی زبان مادری بیش از ۱۰۰ میلیون نفر است. از هر ده کتابی که در جهان منتشر می‌شود، یکی به زبان آلمانی نوشته می‌شود. هم اکنون آلمانی در اروپا پس از انگلیسی زبانی است که بیش از بقیه تدریس می‌شود. آلمانی از زبان های پر اهمیت اینترنت است. مطابق با آماری متعلق به اواخر ۲۰۰۶، ۸ درصد صفحات وب به زبان آلمانی هستند. آلمانی پس از انگلیسیزبانی است که بیشترین کاربرد را در شبکه ی جهانی اینترنت دارد.

مذهب مردم آلمان

در آلمان دین و دولت از هم جدایند. بر پایه آن در مورد هیچ کس نبایستی به دلیل گرایش دینی یا ضد دینی تبعیض روا داشت. هیچ گروهی به دلیل دینی، بهره ور از حق سیاسی ویژه‌ای نمی‌شود. قانون اساسی دولت را موظف به بی‌طرفی در امور مربوط به دین می‌کند. به شرط احترام به قانون، همه ی ادیان آزادند و پیروان آن ها می‌توانند امور داخلی خود را به میل خویش سامان دهند. در مورد هیچ کس نبایستی به دلیل گرایش دینی یا بی‌دینی اش تبعیضی روا داشت. تقسیم‌بندی آماری جمعیت در آلمان به اعتبار گرایش دینی (اواخر ۲۰۰۴) از این قرار است: پیروان کلیسای کاتولیک ۲۵٫۹ میلیون برابر با ۳۱٫۴ درصد کل جمعیت، پیروان مجموعه‌ی کلیساهای پروتستان ۲۵٫۶۳ میلیون، برابر با ۳۱٫۱ درصد، بدون باور دینی ۲۳٫۴ میلیون، پیروان اسلام ۳٫۳ میلیون، پیروان یهودیت ۲۱۰ هزار تن.

غذای مردم آلمان

وقتی از خارجی ها درباره ی غذاهای آلمانی ها سوال می شود، اغلب به یاد گوشت، سوسیس، سیب زمینی و ترشی کلم سفید می افتند! یکی از علل مصرف بالای گوشت در آلمان این است که این کشور به دلیل موقعیت جغرافیایی، زمستان های بسیار سرد دارد و از این رو اهالی آن برای ذخیره سازی کالری به خوردن گوشت مخصوصا گوشت خوک روی می آورند. سبک خوراکی های آلمان و غذاهای رایج مردم این کشور ایالت به ایالت تا حدودی فرق می‌کند. غذای رایج ایالت ها به نحوی از آشپزی کشورهای همسایه نیز تاثیر گرفته است. معمولا آلمانی ها یک وعده غذای گرم می خورند که آن هم ناهار، بین ساعت ۱۱ و نیم تا ۱۳، است. بعد از ظهرها معمولا قهوه و شیرینی می خورند و عصرانه غذای سرد مانند کالباس و یا غذایی شبیه سالاد الویه. البته در سال های اخیر به دلیل شاغل بودن اکثر جوانان، ناهار کم اهمیت شده و غذای گرم را عصرها می خورند که تمامی اعضای خانواده حضور داشته باشند. صبحانه هم بستگی به وقت و ساعت کاری افراد دارد. ولی معمولا تشکیل شده است از قهوه یا چای، نان، مربا، ماست و پنیر یا فقط از برشتوک (موسلی). آلمانی ها روزهای یکشنبه صبحانه ای مفصل می خورند که معمولا تخم مرغ جز اصلی آن است.

نان های آلمانی

نان های آلمان و نانوایی های آن در خارج از این کشور از شهرت بالایی برخوردارند. گفته می شود در این کشور حدود ۳۰۰ نوع نان وجود دارد که با ترکیب های مختلف با یکدیگر، این تعداد بالاتر هم می رود. در فرهنگ اروپا هم مانند فرهنگ ما، نان علاوه بر نقش غذایی، دارای ارزش مذهبی است و مقدس شمرده می شود. طبق کشفیات باستان شناسی نان ابتدا توسط مصری ها به روم قدیم و از آن طریق به اروپایی ها شناسانده شد. امروزه در آلمان نان های متنوعی می بینیم، ولی به طور کلی می توان آن ها را به ۴ گروه اصلی تقسیم بندی کرد: – نان چاودار و مخلوط چاودار: از نان های بسیار مقوی و پر ویتامین به حساب می آید که با خمیر ترش و یا خمیر مایه پخته می شود. هرچه مقدار چاودار آن زیاد تر باشد، رنگش هم تیره تر می شود. البته نان چاودار خالص در همه جای آلمان طرفدار ندارد، به همین دلیل بیشتر به صورت ترکیبی با غلات دیگر پخته می شود. – نان گندم و مخلوط گندم: نان گندم که نان سفید هم نامیده می شود، ۹۰٪ از گندم تشکیل شده است و بسیار نرم و زود هضم است. به عقیده بعضی افراد نان سفید به دلیل همین زود هضمی اش سیر نمی کند و ارزش غذایی کمتری دارد. نان مخلوط گندم ترکیبی از گندم و چاودار است. در آلمان این نوع نان های مخلوط به دلیل تنوع طعم، بیشترین فروش را دارند. – نان مخصوص: بعضی نان ها از لحاظ نوع پخت و آردهای مصرف شده مخصوص نامیده می شوند. در آن ها اغلب علاوه بر آرد مواد دیگری هم مانند پیاز، تخم کدو، کنجد، آفتاب گردان یا ادویه های مخصوص به کار می رود و بر اساس مواد داخل آن نام های مختلفی می گیرند. نان های رژیمی هم در این دسته قرار می گیرند. – نان شیرین/تند: کلوچه ها و شیرینی ها در فرم ها و اندازه های مختلف جز این دسته از نان ها هستند، مانند کروسان، نان گرد و یا برتسل که نوعی نان شور و به شکل ۸ لاتین است.

گوشت و ماهی

پرطرفدارترین گوشت ها که مردم آلمان به طور روزمره می خورند، گوشت خوک، ماکیان (مرغ و بوقلمون) و گاو است که کالباس آن ها هم بسیار محبوب است. در درجه دوم، گوشت حیواناتی مانند خوک وحشی، خرگوش، آهو، بره و یا بز مورد توجه است. برخی از گوشت ها را خام به همراه نان و سس می خورند، مانند گوشت چرخ شده خوک بدون چربی و گوشت چرخ شده گاو. به دلیل همجواری آلمان با دریای شمال و شرق، مصرف خوراکی های دریایی در این کشور بدیهی شمرده می شود. از محبوب ترین ماهی ها می توان ماهی آزاد، شاه ماهی، قزل آلا و کپور را نام برد.

مخلفات غذایی و سبزیجات

در رستوران های آلمان، بر خلاف انگلیس و ایتالیا، مخلفات جز خود غذا به حساب آمده و قیمت جداگانه ای ندارند. از مهمترین مخلفات، سیب زمینی است که به طریقه های مختلف طبخ می شود، مانند پوره، سرخ شده، کروکت یا کوفته سیب زمینی که جز لاینفک شنیسل خوک دانسته می شود. همراه مرغ و ماهی اغلب برنج سرو می شود، ولی مصرف انواع رشته که در ایران اغلب به همه آن ها رشته ماکارونی گفته می شود، به تاثیر از کشور ایتالیا به آشپزی آلمان هم وارد شده و در برخی مواقع از حالت مخلفات در آمده و شکل یک غذای کامل را می گیرد. تقریبا در کنار همه ی غذاهای آلمانی سبزیجات سرو می شود و خانواده ها سعی می کنند حتما انواع مختلف کلم،اسفناج، لوبیا، نخود فرنگی و ذرت را در برنامه آشپزی خود جای دهند. غذاهای آلمانی معمولا تند نیستند، ولی با سوسیس اغلب خردل تند مصرف می شود. با این حال در جنوب آلمان، ایالت بایرن، مرسوم است که سوسیس سفید را با خردل شیرین می خورند. گیاهان معطری مانند جعفری، ریحان، آویشن، شوید و مرزن جوش بسیار مورد طبع آلمانی ها است. سیر را آلمانی ها تا مدت ها به دلیل ماندگاری بوی بد آن استفاده نمی کردند، ولی در دهه های گذشته تحت تاثیر غذاهای فرانسوی و ایتالیایی این چاشنی در آلمان هم محبوب شده است.

نوشیدنی ها

مردم آلمان توجه زیادی می کنند تا به طور کافی و تا حد امکان، نوشیدنی های سالم و مقوی مصرف کنند. محبوبترین نوشیدنی در درجه اول آب است، که به صورت گازدار و با طعم میوه های مختلف و یا معمولی قابل خریدن است. بعد از آب به قهوه و چای (سبز، سیاه و یا با طعم میوه) توجه زیادی می کنند. در بسیاری از خانواده ها مرسوم است که بعد از ظهر ها برای صرف کیک و قهوه دور هم جمع شوند و یا دوستان را دعوت کنند. از دیگر نوشیدنی های غیر الکلی می توان نوشابه با طعم لیموناد و پرتقال و چای سرد را نام برد که مخصوصا در بین جوانان طرفدار دارد.

نگاه اجمالی به غذاهای محلی چند ایالت آلمان

بایرن: آشپزی ایالت بایرن خیلی متاثر از آشپزی اتریش است. از غذاهای ویژه بایرن، شنیسل سرخ شده گوشت خوک است که همراه کوفته سیب زمینی و سالاد برگ یا کلم سرو می شود. از عادت های غذایی مردم بایرن صرف نوعی میان وعده سبک است که تشکیل می شود از سوسیس سفید و خردل شیرین که همراه نان برتسل خورده می شود. ایالت های شمالی: شامل ایالت های هامبورگ، نیدرزاکسن، برمن و شلسویگ‌هولشتاین است که به دلیل نزدیکی به دریا، غذاهای دریایی و ماهی های پرورشی آب شیرین مانند مار ماهی و اردک ماهی را زیاد مصرف می کنند. در کنار اکثر غذاهایشان سیب زمینی، کلم و یا شلغم هم می خورند و رایج ترین نوع نان در این ایالت، نان چاودار است. مردم این منطقه گوشت و ماهی را معمولا دودی می کنند و به همراه پیه خوک (اغلب به صورت سس) و کلم می خورند. راینلند فالس: آشپزخانه های این ایالت از طرفی غذاهای محلی و سنتی خود را دارند و از طرف دیگر، از کشورهای همسایه بلژیک و هلند و بدین ترتیب غذاهای دریایی آن ها، تاثیر گرفته اند. گوشت مورد علاقه کلنی ها که از قدیم مورد توجه بوده، گوشت اسب است و همچنین گوشت گاو که به ویژه با سرکه و ادویه های مخصوص آماده می شود. از دیگر خوراکی های مخصوص این ایالت خاگینه های متنوع، ساندویچ سوسیس خوک و پیاز (از گوشت و خون آن) و ساندویچ نان چاودار با پنیر گودا است.