اطلاعاتی جامع درباره کشور ایتالیا

این کشور از شبه‌جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردنیا در دریای مدیترانه تشکیل شده است. یونانی ها و سپس رومی ها در دوران باستان بر ایتالیا حکمرانی می کردند و در قرون وسطا کنترل ایتالیا در دست پاپ ها، فرانک ها، بیزانسی ها و سپس اعراب و نورمان ها در پاره ای از اوقات بوده است. بر اساس محاسبه‌ای که یونسکو انجام داده، بیش از نیمی از میراث فرهنگی جهان در کشور ایتالیا واقع شده است. نشانه‌های باقیمانده از گذشته، آثار هنری و تنوع فوق العاده طبیعت در شبه جزیره ایتالیا از جمله عوامل جذب توریست به این کشور می‌باشد که امروزه یکی از توریستی‌ترین کشورهای جهان به شمار می‌آید.

آب و هوای ایتالیا

در قسمت شمال و به دلیل وجود مناطق کوهستانی رشته کوه آلپ، هوا سرد و در فصل تابستان مطلوب و در بقیه ی نقاط کشور، هوا گرم است. صدای دلنشین جیرجیرک ها و درختان زیتون و بوته های کاکتوس، آب و هوای گرم این کشور را نشان می دهند. شهرهای ساحلی در تابستان بسیار شلوغ بوده و بیشتر نقاط آن توسط خود ایتالیایی ها اشغال شده است. در تابستان به اندازه ی کافی آب در این مناطق بنوشید و از کرم ضد آفتاب استفاده کنید. ممکن است دچار گرمازدگی و سوختگی شوید. به خصوص اگر با بچه ها سفر می کنید مواظب آن ها باشید. آب آشامیدنی این کشور در مناطق کوهستانی خوب است، اما در شهرها بهتر است آب مورد نیاز خود را خریداری کنید.

جغرافیا و اقتصاد ایتالیا

ایتالیا در جنوب اروپا با مختصات جغرافیایی تقریبی ۵۰ ۲۲ شمالی و ۳۰ ۱۲ شرقی قرار دارد. مساحت کل آن ۳۰۱۲۳۰ کیلومتر مربع (تقریبا یک پنجم ایران) است که از آن ۲۹۴۰۲۰ کیلومتر مربع خشکی و ۷۲۱۰ کیلومتر مربع آب است. ایتالیا هم چنین ۷۶۰۰ کیلومتر ساحل دارد. جزایر ساردنیا و سیسیل در دریای مدیترانه نیز جزو ایتالیا است. ایتالیا با کشورهای زیر مرز مشترک دارد: اتریش (۴۳۰ کیلومتر)، فرانسه (۴۸۸ کیلومتر)، اسلوونی (۲۳۲ کیلومتر)، سوئیس (۷۴۰ کیلومتر)، واتیکان (واتیکان در داخل شهر رم پایتخت ایتالیا قرار دارد) و سان مارینو (کشور سان مارینو در شمال ایتالیا و در دل ایالت امیلیا رومانیا قرار دارد). بلندترین نقطه آن کوه مونت بلانک با ارتفاع ۴۸۱۰ متر از سطح دریا و کمترین ارتفاع آن دریای مدیترانه ‌است. مناطق کوهستانی این کشور مکانی خوب برای مسافرت و استراحت کردن در طبیعت است. این مناطق هم چنین برای کوه نوردی، اسکی و دوچرخه سواری بسیار مناسب است. در زمستان ها اتومبیل شما باید در مناطق کوهستانی و برف گیر به زنجیر چرخ و وسایل ایمنی مجهز باشد.

اقتصاد ایتالیا

پول ایتالیا مثل بقیه ی کشورهای اروپایی یورو می باشد. بر اساس میزان تولید ناخالص داخلی، ایتالیا هفتمین کشور جهان در سال ۲۰۰۶ میلادی بود. در این سال مقام‌های اول تا ششم به ترتیب از آن آمریکا، ژاپن، چین، انگلیس و فرانسه بود. در همین سال ایتالیا ششمین کشور جهان از نظر صادرات کالا بود. اقتصاد در ایتالیا به دو بخش جغرافیایی تقسیم می‌شود. در شمال این کشور اقتصاد پیشرفته و مدرن‌‌تر است و شرکت‌های خصوصی فعال هستند. در جنوب این کشور اقتصاد بر پایه کشاورزی استوار است. مهم ترین صنایع این کشور عبارتند از: گردشگری، آهن و فولاد، مواد شیمیایی، صنایع غذایی، منسوجات، ابزار آلات موتوری، پوشاک و کفش.

فرهنگ مردم ایتالیا

گروه های قومی ایتالیا شامل گروه های کوچک آلمانی، فرانسوی و ایتالیایی-اسلونی در بخش شمالی و ایتالیایی-آلبانیایی و ایتالیایی-یونانی در بخش جنوبی است. ۹۸ درصد مردم ایتالیا با سواد هستند، از سال ۱۹۸۰ خدمات درمانی همگانی با هدف ارائه خدمات درمانی رایگان برای تمام شهروندان دایر شده است. یکی از مسائل مهم ایتالیا، موضوع شمال و جنوب این کشور است، چرا که شمال کشور به لحاظ نزدیکی به سایر کشورهای اروپایی، مدرن تر و ماشینی تر و جنوب، سنتی تر و اصیل تر است و به علاوه شمال از امکانات رفاهی و شرایط زیستی بهتری برخوردار است، در حالی که در جنوب چنین نیست. از طرف دیگر در جنوب خانواده ها از انسجام بیشتری برخوردارند، اتصال و ارتباط خانوادگی به طور مشهود وجود دارد و مردم پایبندی به مذهب را هم چنان حفظ کرده اند. در شمال مسائل به گونه ای دیگر است و همزیستی زن و مرد بدون ازدواج بیشتر مشاهده می شود و پایبندی به مذهب بسیار ضعیف است. جوانان در شمال از آزادی بیشتری برخوردارند. عوامل فرهنگی و اقتصادی متفاوت در شمال و جنوب باعث گردید در بازار پر آشوب وضعیت سیاسی این کشور شعارهای جدایی شمال از جنوب سر داده شود، بد نیست به این نکته اشاره شود که گاهی یک نفر از اهالی جنوب ایتالیا در شمال این کشور، مانند یک خارجی با دید تحقیر آمیز نگاه می شود. با توجه به نرخ موالید بسیار پایین در ایتالیا، عموما کلیسا مردم این کشور را به زاد و ولد تشویق می کنند. قسمتی از کارافتادگی و حقوق بازنشستگی افراد سالخورده در ایتالیا تقریبا از دیگر کشورهای اروپایی بیشتر است. در ایتالیا سازمان های دولتی خط های تلفنی ویژه ای را جهت اعلام مشکلات، شکایات و خشونت و غیره در اختیار مردم قرار می دهند که با رنگ های متفاوت مشخص می شوند، برای مثال تلفن آبی برای کودکان و نوجوانانی که مورد خشونت و رفتار بد والدین، خویشاوندان و … واقع می شوند.

زبان و مذهب مردم ایتالیا

ایتالیایی زبان رسمی این کشور است. آلمانی: در بخش‌هایی از ایالت بولتزانو به دلیل هم ‌مرز بودن با اتریش و آلمان مردم به این زبان آشنایی دارند. فرانسوی: در شمال غربی و در ایالت وال له داوستا به دلیل هم مرز بودن با فرانسه مردم با این زبان آشنایی دارند. اسلوونیایی: در شهرهای تریست و گوریتزیا به دلیل همسایگی با اسلوونی مردم با این زبان آشنایی دارند. زبان ایتالیایی از شاخه‌های زبان لاتین است. در این زبان شباهت‌های ریشه‌ای زیادی با زبان‌های اسپانیایی، فرانسوی، رومانیایی و پرتغالی دیده می‌شود. شباهت‌های این زبان با زبان اسپانیایی به شکلی است که هنگام محاوره یک ایتالیایی و یک اسپانیایی درک مفهوم برای طرفین به شکل محسوسی ممکن است. حدود ۷۰ تا ۱۲۰ میلیون نفر در دنیا به این زبان گویش می‌کنند، که ایتالیا، بعضی از کانتون‌های کشور سوئیس که با ایتالیا مرز مشترک دارند، اتیوپی، مالت، واتیکان، سان مارینو، ونزوئلا، کرواسی، مراکش، اسلوونی، لیبی، تونس، سومالی، سومالی‌لند، اریتره، جزیره کرس و شهر نیس فرانسه (هر دو پیشتر جزو خاک ایتالیا بودند)، آمریکا، کانادا، استرالیا، آلبانی، بخش‌هایی از کشور آرژانتین و قسمت‌هایی از برزیل از آن جمله اند.

مذهب مردم ایتالیا

حاکمیت و اکثریت با مسیحیت کاتولیک است، ولی پروتستان‌ها، یهودی‌ها و مسلمانان (که اکثرا مهاجر هستند) نیز در این کشور زندگی می‌کنند. ۸۷٪ جمعیت ایتالیا مسیحی کاتولیک هستند که یک سوم آن ها عضو فعال هستند. امروزه ۸۲۵۰۰۰ نفر مسلمان در ایتالیا زندگی می کنند که ۱.۴٪ جمعیت ایتالیا را تشکیل می دهند که از بین آن ها فقط ۵۰۰۰۰ نفر ملیت ایتالیایی دارند.

غذاهای ایتالیایی

به جرات می توان گفت که همه به نوعی غذاهای ایتالیایی را دوست دارند و از خوردن غذاهای ایتالیایی لذت زیادی می برند. مواد زیادی در تهیه ی غذاهای ایتالیایی به کار برده می شود، مانند آرتیچوک یا کنگر فرنگی، انچووی یا ماهی کولی، آسپاراگوس، پنیرهای مختلف و غیره، اما جالب است بدانید رایج ترین مواد اولیه ای که در تهیه غذاهای ایتالیایی کاربرد دارند، به رنگ های پرچم کشور ایتالیا هستند. قرمز؛ گوجه فرنگی که در تهیه پاستاها، سس ها و مارینرا به کار برده می شود، سفید؛ استفاده گسترده از سیر و پنیر موتزارلا و سبز؛ برای استفاده از ادویه جات و سبزی هایی مثل اورگانو، ریحان و جعفری. پیتزا مارگاریتا اولین بار در سال ۱۸۸۹ در ناپل توسط فردی به نام اسپوزیتو به افتخار بازدید ملکه ایتالیا، ملکه مارگاریتا از ناپل تهیه شد. اسپوزیتو به همین خاطر سعی کرد غذایی تهیه کند به رنگ های پرچم ایتالیا تا میهن پرستی خود را به ملکه نشان دهد: قرمز گوجه فرنگی، سفید پنیر موتزارلا و سبز ریحان. پاستا (Pasta) پای ثابت تمام غذاهای ایتالیایی است. پاستا نامی کلی است و به غذاهایی که از آرد گندم درست می شوند اطلاق می شود که در اشکال و رنگ های بسیار متنوعی پخته می شوند و گاهی اوقات داخل آن با گوشت، پنیر یا سبزی نیز پر می شود. به عنوان مثال ماکارونی و اسپاگتی از این گروه هستند. برای به دست آوردن رنگ زرد یا طلایی از زرده ی تخم مرغ، رنگ سبز از اسفناج، رنگ قرمز از گوجه فرنگی و رنگ سیاه از جوهر هشت پا استفاده می شود. پاستا با سس های مختلفی سرو می شود، از سس های مخلوط گوجه فرنگی با تکه های کوچک گوشت گوساله، خوک یا جگر پرندگان گرفته تا سس های شامل ماهی و قارچ. صبحانه ایتالیایی سبک است و اغلب شامل یک فنجان قهوه (شیر گرم برای بچه ها)، کلوچه یا نان است. البته شیرینی هایی که داخل آن با خامه یا مواد گوناگون دیگر پر شده است نیز بسیار رایج است. غذای روزانه به طور معمول سه نوبت است. غذا خوردن در رستوران به طور معمول با پیش غذا به دنبال کمی پاستا شروع می شود. سپس غذای اصلی شامل ماهی یا گوشت، بعد هم دسر یا پنیر. سالاد هم اغلب پس از غذای اصلی سرو می شود. نوشیدنی ها نیز اغلب با غذا صرف می شوند. ایتالیایی ها برای صرف غذا اهمیت زیادی قائلند و برای وعده های غذایی، به ویژه آن که مهمانی هم داشته باشند، وقت زیادی اختصاص می دهند. در تعطیلات آخر هفته خانواده ها ساعت ها صرف ناهار خوردن می کنند، ناهار وعده اصلی محسوب شده و اغلب در کنار هم صرف می شود، گرچه در شهرهای بزرگ با غرق شدن مردم در مسائل و مشکلات شهری این رسم در حال از بین رفتن است. ایتالیایی ها از نشستن در کافه های کنار پیاده رو لذت می برند. در این کافه ها آن ها وقت خود را اغلب برای صحبت کردن، نوشیدن قهوه یا تنها نشستن زیر آفتاب صرف می کنند. ناهار معمولا ساعت ۱:۳۰تا ۲ بعد از ظهر خورده می شود. شام در شهرهای شمالی از حدود ۷:۳۰ شروع می شود و در شهرهای جنوبی مانند سیسیل حتی دیرتر از ۱۰:۳۰ شب.

یک غذای اصیل ایتالیایی از چه بخش هایی تشکیل می شود؟

آنتی پاستا (Antipasta) اولین بخش غذاهای ایتالیایی است. این پیش غذاها یا اشتها آورها معمولا همراه با بروشتا Bruschetta (نان کمی تست شده که سیر خام بر روی آن مالیده شده و روغن زیتون هم به آن زده شده است) سرو می شود. اگر بر روی بروشتا مواد دیگری وجود داشته باشد نام آن به کروستینی Crostini تغییر می کند. پریمی Primi بخش دوم یک غذای اصیل ایتالیایی است. سوپ یا پاستای سبک در این بخش سرو می شود. سِکوندی Secondi غذای اصلی، معمولا حاوی گوشت یا ماهی است. کونتورنی Contorni غذاهای فرعی یا مخلفاتی که همراه غذای اصلی صرف می شوند، معمولا شامل سبزیجات مختلف است. دولچه Dolce بخش شیرینی پایان غذا که همان دسر است.

سبک های غذایی مناطق مختلف ایتالیا

شمال ایتالیا

مناطق شمالی ایتالیا از ونیز، میلان و استان های پیدمونت و لومباردی تشکیل شده اند. سبک آشپزی در این مناطق جسورانه و بسیار خوشمزه است که نشان از وفور نعمت در منطقه دارد و بازتاب دهنده کیفیت مواد اولیه موجود است. به دلیل وفور گوشت گوسفند، گوساله و حتی شکار، در هر وعده غذایی می توانید تکه های بزرگ گوشت ببینید. قارچ های وحشی و ترافل های سفید نیز از مناطق همجوار تهیه و استفاده می شوند. از غذاهای مشهور شمال ایتالیا می توانیم به کاستالته آلا میلان Costolette alla Milanese یا اوسو بوکو Osso Buco اشاره کرد. پالنتا Polenta و ریزوتو Risotto این منطقه مثال زدنی است.

مرکز ایتالیا

غذاهای مناطق مرکزی ایتالیا سبک تر از مناطق شمالی هستند. گوشت کمتر، سبزیجات بیشتر و پنیرهای تازه (مانند ریکاتا ricotta)در غذاهای این منطقه دیده می شود. از غذاهای این منطقه می توان از فونگی تریوفولاتی Funghi Trifolati، راویولی پنیر ریکاتا و اسفناج Ravioli con Ricotta e Spinaci اشاره کرد. آشپزی مرکز ایتالیا بازتاب دهنده دقت فراوان و غنای منطقه است. توسکانی (اتروسکان) که منطقه معروفی در مرکز ایتالیاست به عنوان قلب آشپزی ایتالیا شهرت دارد. غذاهای اتروسکان بسیار سبک تر و با گوشت کمتری تهیه می شوند و غذاهایی که معمولا در رستوران های ایتالیایی نقاط مختلف جهان می بینید بر اساس این سبک تهیه می شوند.

جنوب ایتالیا

غذاهایی از سیسیل، آبروزی، مولیس، کامپینیا، بازیلیکاتا و کالیبریا در این سبک دیده می شوند. جنوب ایتالیا سبک مخصوص به خود را دارد و برخلاف باور رایج، غذاهایی که از سیسیل، کالیبریا و بازیلیکاتا می آیند از رب گوجه، سیر و اورگانو تا سر حد مرگ! استفاده نمی کنند. واقعیت این است که آن ها از ترکیب دقیقی از طعم ها و ادویه جات استفاده می کنند که غذاهایی سبک و خوش آب و رنگ می آفریند.

معروف ترین خوردنی های ایتالیا

پیتزا (Pizza): یک قرص نان (focaccia) که قبلا به آن پیچا (picea) می گفتند و تاریخ آن به زمان امپراطوری رم می رسد. یک قرص نرم خمیر همراه با روغن، موتزارلا (mozzarella) یا همان پنیر ایتالیایی به علاوه چاشنی ها و ادویه جات مختلف که در فر طبخ می شود. پیتزاهای ناپلی از معروفترین پیتزاهای ایتالیا هستند. گفته می شود در قرن ۱۹، بوربن (Bourbon) پادشاه ناپل، آن قدر از دست پخت دن دومنیکو تستا (Don Domenico Testa) سرآشپز پیتزا (pizzaiolo)، لذت می برد که به او لقب مسیو (Monsieur) می دهد که فقط به آشپزهای سلطنتی داده می شده است. امروزه این لقب برای پیتزاپزهای ناپل باقی مانده است، البته با لهجه ی ناپلی. اسپاگتی (spaghetti) یا ماکارونی نازک: اسم آن از اسپاگو (spago) به معنی نخ گرفته شده است. قدیمی ترین مدرک در مورد پخت آن مربوط به سال ۱۱۵۴ است که طرز ساخت و خشک کردن رشته ها را در یک روستای سیسیلی شرح می دهد و احتمالا بعدها این غذای قابل نگهداری توسط ملوانان به جنوا و پیزا رفت و به اسپاگتی و ورمیشلی تغییر نام داد. کاپاچینو (cappuccino): مخلوط قهوه اسپرسو (espresso) با کف شیر. از آن جایی که رنگ فندقی آن شبیه لباس راهبان کاپوچینی (cappuccini) بوده، این اسم برایش انتخاب شده است. ایتالیایی ها آن را فقط موقع صبحانه همراه با کورنتو (cornetto) یا شیرینی های دیگر صرف می کنند. اسپرسو (espresso): قهوه ی غلیظ که توسط عبور آب جوش با فشار از میان دانه های قهوه ساخته می شود. موتزارلا (mozzarella): پنیر نرم که اسم آن از mozzare گرفته شده است به معنی با دست چنگ زدن که یکی از مراحل سخت ساخت پنیر است. تیرامیسو (tiramisu): یک شیرینی رایج ایتالیایی که معنی اسم آن منو بردار می شود. لازانیه (lasagna): خمیر پهن ماکارونی، که تاریخ آن به زمان روم باستان بر می گردد که به آن langanum یا lagane می گفتند. این کلمه هم مانند اسپاگتی به صورت جمع استفاده می شود. ریزوتو (risotto): برنج آب پز، همراه با افزودنی های مختلفی مثل قارچ، زعفران و غذاهای دریایی و غیره.

جشن ها و تعطیلات رسمی در ایتالیا

جشن نیمه آگوست

۱۵ آگوست در ایتالیا فرراگوستو (Ferragosto)، تعطیلی و جشن صعود حضرت مریم به آسمان است. در این روز ایتالیایی ها اغلب به کنار دریا می روند، به همین دلیل جاده های منتحی به سواحل، ترافیک سنگینی پیدا می کنند. بیشتر فروشگاه ها و مشاغل تعطیل هستند، اما به جای آن ها جشن های زیادی همراه با موسیقی، غذا، رژه و آتش بازی برقرار هستند. رم: نمایشی موسوم به Gran Ballo di Ferragosto، که در میدان رم اجرا می شود. لیگوریا: در سواحل دیانو مارینا (Diano Marina)، یک فستیوال دریایی برگزار می شود که شامل آتش بازی های دیدنی و متنوع است. توسکانی: شهر مونته پولچیانو (Montepulciano) محل برگزاری نمایش ها و بازی های تاریخی و باستانی است. آبروتزی: خیابان های شهر کاپلله سول تاو (Cappelle sul Tavo) نزدیک پسکارا (Pescara)، شب شاهد رژه های دیدنی و آتش بازی های زیباست.

۱۶ آگوست

شهر سی انا (Siena) دومین مسابقات اسب سواری خودش در سال، موسوم به پالیو (Corso del Palio) را در میدان مرکزی اش انجام می دهد. Festa dei Candelieri یا جشن شمعدان ها، مسابقه ای جالب در شهر ساسساری (Sassari) جزیره ی ساردینا (Sardegna) که مردان شمع های بزرگ و خیلی سنگین را حمل می کنند.

کارناوال های ایتالیا

در ایام روزه، از نوشیدنی و دسرهای خوشمزه ی ایتالیایی خبری نیست، هیچ کس کلمات زشت به زبان نمی آورد و از لذائذ معمول هم پرهیز می شود. این ایام ۴۰ روز طول می کشد و به آن کوارزیما (Quaresima) گفته می شود که از کلمه کوادرا جزیما (Quadragesima) به معنی ۴۰ روز گرفته شده است. کوارزیما، از روز چنری (le Ceneri – چهارشنبه خاکستر) شروع می شود و تا عید پاک ادامه پیدا می کند. ایتالیایی ها برای آمادگی ایام روزه، از چندین هفته قبل، شروع به برگزاری جشن که با انواع کارناوال ها و نمایش های بالماسکه و موسیقی همراه است می کنند.

گوشت خواری ممنوع یا Carnevale

کلمه کارنواله (Carnevale) از عبارت کارنه لواره (carne levare – پرهیز از گوشت) گرفته شده است، چون در این ایام از خوردن گوشت پرهیز می شود. البته اصل جشن به دوران قبل از مسیحیت بر می گردد و از جشن هایی مثل Saturnalia (جشن خدای زحل) و Lupercalia در ۱۵ فوریه، سرچشمه می گیرد. پایکوبی و بالماسکه برای قرن ها در ایتالیا وجود داشته است و قدیمی ترین آن، دوم می ۱۲۶۸ در ونیز به ثبت رسیده است. در آن روزها بچه ها کاغذ های رنگی و نقل (coriandoli) پرتاب می کنند و اسپری برف شادی به سر هم می پاشند، در حالی که بزرگترها بالماسکه اجرا می کنند و در شهرهایی مثل ویارججو (Viareggio) نمایش های تماشایی زیادی با ماکت های سیار (papier–mâché) برپا می شود. شیطنت و شرارت قسمتی از این فستیوال هاست و جمله ی “تو کارناوال هر نوع شوخی مجازه” در واقع اشاره به همین مطلب دارد. همانند بیشتر جشن های ایتالیایی، غذاهای بخصوصی برای کارناوال آماده می شود. به عنوان مثال شیرینی های سنتی کارناوال (dolci tradizionali di Carnevale) شامل شیرینی هایی مثل cicerchiata, struffoli, chiacchiere, castagnole, causone napoletano و zeppole می شود. چیچرکیاتا (Cicerchiata) بیشتر مربوط به نواحی مرکزی است (Abruzzo, Umbria, Marche, Lazio) در حالی که استروفولی (struffoli) بیشتر مربوط به کارناوال های جنوب ایتالیا است. Carnevale di Viareggio: از معروف ترین کارناوال های دنیاست که در چهار آخر هفته متوالی، قبل از ایام روزه در شهر Viareggio برپا می شود. و شامل ماکت های سیار (carri allegorici) چهره ی سیاست مداران، هنرمندان، ورزشکاران و غیره است. Storico Carnevale di Ivrea: که به خاطر جنگ پرتقال ها که شرکت کننده ها به سمت هم پرتاب می کنند معروف است. Carnevale Venezia: شرکت کنندگانی که ماسک به چهره می زنند، باعث شده است کارناوال ونیز یکی از رمانتیک ترین فستیوال های بزرگ اروپا باشد.

فاصله و اختلاف زمانی ایتالیا (Distance & Local Time)

مسافت تهران تا رم (ایران و ایتالیا) فاصله تهران تا رم ۲۱۲۸ مایل معادل ۳۴۲۴ کیلومتر می باشد. طول پرواز تهران تا رم ۴ ساعت و ۲۵ دقیقه می باشد. اختلاف ساعت تهران و رم (ایران و ایتالیا) رم ۲ ساعت و نیم از تهران عقب تر است، یعنی ساعت ۱۱:۳۰ در تهران معادل ساعت ۹ در رم است. ناحیه زمانی رم (ایتالیا) UTC/GMT +1 در زمستان UTC/GMT +2 در تابستان (از ۲۸ مارس تا۳۱ اکتبر)

کار در ایتالیا

ویزای کار در کشور ایتالیا از چند طریق صورت می گیرد یکی از راه های اخذ ویزای کار این است که شخص در کشور ایتالیا یک دعوت نامه کاری از یک شخص واجد شرایط که دارای شرکت معتبر در ایتالیااست دریافت نماید که شخص نیز باید شرایط لازم را داشته باشد . یکی دیگر از شرایط لازم پذیرفته شدن برای ویزای کار این است که در آگهی پذیرفته شوید ، که طی مراحلی که ابتدا ۳ ماه در داخل کشور سپس ۳ماه در اتحادیه اروپا آگاهی شود اگر شخص مورد نظر پیدا نشود از ایران یا کشور دیگر نیرو میگیرند ، وقتی شخص در این آگهی پذیرش شد می تواند برای اخذ ویزا اقدام نماید.پیدا کردن کار فرما در اروپا شرایط خاصی دارد و کارفرما پس از آگهی شغل خود باید برای استخدام شخص متقاضی، حقوقی را در نظر بگیرد که کل هزینه های شخص و خانواده ان را در بر داشته باشد .این حقوق باید پس از کسر هزینه مالیات محاسبه گردد که آیا برای مخارج شخص مهاجرت کننده کفایت میکند یا خیر ؟ بنابر این در کشور ایتالیااخذ ویزای کار امری حقوقی است که باید مراحل قانونی و حقوقی آن سپری گردد و اساسا باید کارفرما این امکان را داشته باشد که برای کارمند تقاضای ایتالیاباید مجوز داشته باشد که برای کارگر متقاضی تقاضای ویزای کار کند. در اصطلاح شخص کارفرما در کشور ایتالیاباید بتواند اسپانسر شود. در کل اقدام برای ویزای کار بدون داشتن اسپانسر امری سخت است . مراقب باشید افراد کلاهبردار ادعا میکنند که میتوانند در مدت کم ویزای کار برای شما اخذ کنند ، بنابراین همواره توجه داشته باشید تا به هر شخصی اعتماد نکنید. اخذ ویزای کار روش دیگری هم دارد ، اخذ ویزا از طریق مهارت یا تخصص می باشد که در برخی از کشور ها مانند استرالیا ،کانادا و دانمارک امکان پذیر می باشد . ویزای این راه معمولا به نام ویزای مهارت خوانده میشود.(skilled worker ) .این ویزا در کشور های مختلف فرق دارد . یکی از راه هایی که وجود دارد این است که ما بتوانیم در کشور ایتالیاکار فرما را پیدا کرده و به طور قانونی بتوانیم در آن کشور مشغول به کار شویم این است که به عنوان دانشجو وارد کشور ایتالیاشویم و چون در حین تحصیل اجازه کار نیمه وقت داریم می توانیم به محض این که شغلی آگهی شد آن را درخواست کنیم یا صبر کنیم که وقتی درسمان تمام شد از کارفرما در کشور ایتالیادرخواست کار کنیم ،این راه از جمله راههای بسیار مناسب می باشد زیرا پس از ورود به کشور ایتالیاشخص چون به عنوان دانشجو وارد کشور شده است فرصت دارد تا شغل مورد نظر خود را پیدا کند و آن را تا پس از اتمام تحصیلات خود ادامه دهد تا زمانی که بتواند از طریق این شغل اقامت کاری اخذ نموده و پس از پرداخت مالیات به مدت ۳تا۴ سال برای اخذ اقامت دائم اقدام نماید .