ثبت‌نام کلاس‌های حضوری ترم دی
یک رایتینگ “بسیار خوب” ارزیابی شده توسط ممتحن رسمی و شیوه آماده سازی برای نوشتن آن

یک رایتینگ “بسیار خوب” ارزیابی شده توسط ممتحن رسمی و شیوه آماده سازی برای نوشتن آن

اخیراً موضوعات جدید و کم سابقه‌ای در تاپیک های آیلتس مشاهده می شود که نیازمند دایره واژگانی وسیعتر و دانش عمومی بالاتری است و البته گاهی تناسب کاملی با فرهنگ ایرانی نیز ندارد ( به این معنا که موضوعاتی نیستند که ما روزانه با آنها سر و کار داشته باشیم و طبعاً حرفی برای گفتن). یکی از این گونه موضوع ها “رقص” است که اخیراً در اسپیکینگ پارت دوم و تسک دو رایتینگ جنرال و آکادمیک دیده شده است. توصیه ما جستجو کردن این گونه موضوعات در دانشنامه آنلاین “ویکی پدیاى انگلیسى” و خواندن دو پاراگراف اول و فیش نویسى کالوکیشن های مرتبط با آن است. بدین ترتیب هم ایده پیدا میکنید و هم دانش واژگانى Lexical Resource خود را در مورد موضوع افزایش می دهید. به موضوع بسیار جدید رایتینگ تسک دو زیر دقت کنید و پس از مطالعه عمیق مدخل مرتبط به آن در دانشنامه ویکیپدیا( فقط دو پاراگراف اول) ، brainstorming نموده و در چهل دقیقه پاسخ را بنویسید.

as a subject in school

?Do you agree or disagree

.Support your answer with reasons

پاسخ زیر توسط یک ممتحن رسمی به عنوان یک پاسخ “خیلی خوب” ارزیابی شده است. اما توجه داشته باشید که این فقط یک شیوه نوشتن پاسخ سوال فوق است و شیوه های بی شمار دیگری با گرامر و واژگان متفاوت دیگر نیز میتوانند عالی ارزیابی شوند.

The performance art form, consisting of sequences of human movement, also known as dance, has played a significant role in human culture throughout the history. From the cave carvings found in France to the crowded streets in Brazil, dance has been embedded in the daily routine of everybody. As a direct result, some suggest , it is worthwhile to teach it at schools as part of their curriculum

Naysayers project their respective disagreement to the above-mentioned, by stating that dance is not practical and possesses a zero functionality in adults’ daily life: it, simply, is a luxury which has no effect on their well-being. Thus rendering its arbitrary insertion in school curricula something utterly out of the question

The advocates, however, take a different approach with a distinct mentality: the entire entity of dance is not only physically but also mentally and spirituality of paramount benefit to everyone, young children and teenagers included. Choreographic movements delicately coordinate the motions related to neurological gestures, hence resulting in a healthier body. They also site some neuro-physical scientists as considering dance to be getting the upper hand in either improving the heart performance or the muscle tenacity compared to other exercises. Dance, they also deeply hold, makes the pupils sociable because it forces them to interact with their peers. They carry on coming to the conclusion that the number of hours spent on physical therapy and sports in adulthood is untold. The amount of money spent on these is also huge: so why not enhancing them by a much lower budget at the school

The above-mentioned scenarios and arguments, all in all, shall oblige me to take side with the latter: those agreeing with having dance as a school subject. I wholeheartedly agree with my child(in this case: ANY child) having a “dance and choreography” course at school due to its numerous physical, mental and social advantages quoted above

نوشته های مرتبط
1 دیدگاه
jose

این متن بسیار وزین، خوش ساختار و از لحاظ معنوی و لغوی غنی بود.
ممنون از به اشتراک گذاشتنش.
موفق باشید

دیدگاه ها بسته شده اند.